Srikanth Movie Review
Srikanth Movie Review: श्रीकांत बोला यांचा प्रवास केवळ दृष्टीहिंनासाठीच नव्हे, तर डोळे असणाऱ्या व्यक्तींसाठी सुपर प्रेरणादायी आहे. दिग्दर्शक तुषार हिरानंदानी यांनी या चित्रपटाद्वारे फक्त श्रीकांतची कारकीर्द जगासमोर आणली नसून, संकटांमुळे हतबल होणाऱ्यांसाठी एक उदाहरण सादर केल आहे. या चित्रपटात राजकुमार राव (Rajkumar Rao) ने साकारलेली शीर्षक भूमिका आघाडीच्या पुरस्कारांसाठी त्यांचा दावा सिद्ध करणारी ठरणार आहे.
हा चित्रपट हा सत्य घटनेवर दिग्दर्शित केलेला आहे. चित्रपट हा सर्वाना चालना आणि भरपूर असे शिकवताना दिसत आहे. ह्या सिनेमात त्यांचा प्रवास हा खूप खडतर दाखवण्यात आला आहे. पण आपल्याला संकटाशी कशी मात करायची ही प्रेरणा देऊन जातो.
कथानक
छोट्याशा गावात जन्मलेल्या श्रीकांतची ही कथा आहे. डोळ्यांसमोर अंधार असलेला श्रीकांत प्रामाणिक, प्रॅक्टिकल, जिद्दी आणि अभ्यासात खपू हुशार असतो. मुख्याध्यापिकांचीच पोलखोल केल्याने शाळेतून हाकलून दिल्याने तो रस्त्यावर येतो. शिक्षिका देविका त्याला आपल्या घरी नेते. दहावीला 96% टक्के मिळालेल्या श्रीकांतला सायन्समध्ये शिकायच असत, पण भारतीय शिक्षक व्यवस्थेत दृष्टीहिनांसाठी सायन्समधून शिक्षणाची तरतूद नसल्याने तो न्यायालयात जातो, उच्च शिक्षणासाठी पुन्हा तोच मुद्दा आल्यावर तो परदेशी शिक्षणसंस्थांमध्ये अर्ज भरतो. जगातील जवळपास सर्वच विद्यापीठे त्याला शिष्यवृती द्यायला तयार होतात. श्रीकांतचा पुढील प्रवासही खूप रोमांचक आहे.
जगदीप सिद्धू आणि सुमित पुरोहित यांनी कथा लिहिली आहे. पूर्वार्धात श्रीकांतचा ग्रामीण जीवनापासून ते परदेशात उच्च शिक्षण घेण्यापर्यंतचा प्रवास त्याच्या कथनात उत्कृष्ट आहे. हा चित्रपट संवेदांशीलतेने श्रीकांतला तोंड देत असलेल्या आव्हानांना संबोधित करतो, त्याच्या अपंगत्वामुळे गुंडगिरी करण्यापासून ते आपल्या आवडीचा पाठपुरावा करण्यासाठी भारतीय शिक्षण व्यवस्थेच्या अन्यायाच्या नियमांविरुद्ध लढण्यापर्यंत चा प्रवास दाखवण्यात आला आहे.
चित्रपटाचा हेतु केवळ आपल्याला प्रेरणा देण्याचा नाही, तर श्रीकांतसारख्या व्यक्तींनी समाजात केलेल्या संघर्षावर प्रकाश टाकण्याचाही आहे. आयआयटी मध्ये प्रवेश मिळवण्यात अयशस्वी झाल्यामुळे त्याच्या हृदयविकाराचे सखोल चित्रण खोलवर प्रतीध्वनित होते, त्याच्या प्रत्येक गोष्टीत त्याच्या मार्गात आणखी संघर्ष कसा आहे. हे हायलाइट करते. मला जे आवडले ते म्हणजे हा चित्रपट तुम्हाला हा उदास वाटत नाही. तर, निर्मात्यांनी अनेक विनोदी क्षण जोडले ज्यामुळे कथा मजेदार बनली आहे.
ही कथा जॉब मार्केटच्या कठोर वास्तविकतेचा शोध घेते. जिथे पात्रता असूनही श्रीकांत बेरोजगारीचा सामना करत आहे. तो निराश होतो, पण चित्रपटात म्हंटल्याप्रमाणे: “त्याच्या सारखे लोक धावू शकत नाहीत; ते फक्त परत लढू शकतात.” त्याच्यामुळे सुरुवातीच्या अडचणींना तोंड देत तो उद्योजकीय मार्गावर जातो. शिवाय राजकीय वळणाने कथानक गुंतागुंतीचे होते. मला समजते की ते वास्तविक घटनांद्वारे प्रेरित आहे. परंतु कर्म सुरुवातीपासूनच टायर केलेला उत्साह कसा तरी कमी करतो. राजकीय नाटकादरम्यान गती कमी होत असताना, कथन अंतिम कृतीत पुन्हा गती प्राप्त करत, अडचणींमध्ये आशेची झलक देते.
लेखन- दिग्दर्शन
समाजातील कोणत्याही घटकांसाठी प्रेरणादायी ठराव्यात अशा श्रीकांतसारख्या कथा वेळोवेळी रुपेरी पडद्यावर येणे गरजेचे आहे. दृष्टीहीनांचा जन्म इतरांसमोर हात पसरण्यासाठी असल्याचे श्रीकांतला बालपणापासून हिणवले जात असते, पण श्रीकांत हात पासरणारा नव्हे तर इतरांना नोकरी देणारा बनत बुरसटलेल्या विचारांना मूठमाती देतो. श्रीकांतचा लढा त्याच्यासारख्या असंख्य बंधु-भगिनींचा सायन्समधून शिक्षणाचा मार्ग मोकळा करतो. मध्यंतरानंतरच्या भागातील अहंकार आणि राजकारणाचा भाग वगळता इतर चित्रपट वास्तवदर्शी वाटतो.
बारावीला प्रथम क्रमांक, राष्ट्रपती अब्दुल कलम यांची भेट, इंटरनॅशनल स्कॉलरशिप, भारतीय विकलांग क्रिकेट संघात निवड, बेसबॉल, पोहणे, बुद्धिबळातील प्राविण्य यांसारख्या गोष्टी श्रीकांतची प्रतिमा उंचवणाऱ्या ठरतात. भारतीय शिक्षण व्यवस्था, विमानसेवेतील त्रुटी आणि राजकारणावरही प्रहार केला आहे. ‘पापा कहते है..’ गाण्याचा छान वापर केला आहे.
अभिनय
राजकुमार रावच्या अभिनयाला तोड नाही. सर्वांगसुंदर अभिनयातून त्याने साकारलेल्या श्रीकांतचं वर्णन करण्यासाठी कदाचित शब्दही अपुरे पडतील. शिक्षिकेने ठरवले तर ती एखाद्या विद्यार्थ्याची कक्ष प्रकारे पाठराखण करत आईसुद्धा बनू शकते याच उत्तम उदाहरण ज्योतीकणे अगदी सहजपणे सादर केल आहे. शरद केळकरने साकारलेला संयमी मित्र रवी मंथा या भूमिकेत चांगली कामगिरी करतात. चित्रपट संपला तरी मनात भरून राहतो. आलिया एफ च्या व्यक्तिरेखेत बाह्यसौदर्या सोबतच अंतर्गत सौदर्याचंही दर्शन घडत. इतर कलाकारांनी चांगली साथ दिली आहे.
ज्योतिका देविका, श्रीकांतची गुरु म्हणून चमकते. ती पात्राला उबदारपणा आणि सामर्थ्य देते आणि त्याला ग्राऊंड ठेवते. देवकीशिवाय श्रीकांतचा प्रवास अपूर्ण राहिला असता आणि ज्योतिकाच्या अपवादात्मक अभिनयाशिवाय चित्रपटाचे सौंदर्य कमी झाले असते. आलिया एफ, स्वाती, श्रीकांतची आवड म्हणून, कथनात कोमलतेचा स्पर्श जोडते.
सकारात्मक बाजू: पटकथा, संवाद, दिग्दर्शन, अभिनय, वातावरण निर्मिती, गीत-संगीत, सिनेमॅटोग्राफी
नकारात्मक बाजू: मध्यंतरानंतर थोडासा भाग, मसालापटांच्या चाहत्याना आवडणार नाही.
थोडक्यात काय तर अशा प्रकारच्या कथा जगासमोर येण ही काळाची गरज आहे. नियती आणि परिस्थितीसमोर हतबल न होता कायम संघर्ष केल्यास शिखरावर पोहोचण कठीण नसल्याची दुष्टि देणारा हा चित्रपट प्रत्येकाने अवश्य पाहायला हवा.
अधिक हिट व ताज्या बातम्या या आपल्या MHTimes24 ह्या संकेतस्थळावर वर दिल्या जातात. दिवसभरातील ताज्या बातम्या, राजकारण, खेळ, मनोरंजन आणि इतर घटनांच्या विस्तृत मराठी बातम्यांसाठी अपडेट रहा. अशा ताज्या बातम्या आपल्या मित्रमैत्रिणींसोबत शेअर करा. अधिक हिट बातम्या दररोज पाहण्यासाठी MHTimes24.com ला भेट द्या.
मित्रांनो अधिक हिट न्यूजसाठी आमच्या WhatsApp Group जॉईन व्हा !!!